Nekrofilia
- Naukowe Kola Psychoterapii
- 24 maj 2021
- 2 minut(y) czytania
Co to jest?
Nekrofilia (gr. nekrós – martwy; filia – miłość) to rodzaj parafilii, polegająca na odczuwaniu pociągu do ludzkich zwłok. Uwzględnia to zarówno fantazje o charakterze seksualnym na dany temat oraz spełnianie tych pragnień. Obejmuje ona szeroki zakres zachowań, od całowania lub niewłaściwego dotykania zwłok, po faktyczny stosunek seksualny. Skrajny przypadek stanowi morderstwo w celu uzyskania zwłok. Czasem wystarczy samo podobieństwo do bycia nieżywym (np. podczas snu). Często diagnozowana jest u osób, które zawodowo mają kontakt ze zwłokami, np. u grabarzy, pracowników szpitali i techników kostnicy. Może się ona wiązać także z alkoholizmem, deficytem intelektualnym oraz zaburzeniami psychicznymi.
Kryteria DSM-5
Zgodnie z DSM-5 czyli klasyfikacją zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego z 2013, nekrofilię można zdiagnozować, gdy osoba ma nawracające i intensywne popędy i seksualne fantazje dotyczące zmarłych przez co najmniej 6 miesięcy – niezależnie od tego, czy są one podejmowane.
Przyczyna
Przyczyna nie została jednoznacznie określona, ale pod uwagę bierze się:
Czynniki neurobiologiczne – nieprawidłowości w obrębie płatów czołowych i skroniowych oraz specyficzne uwarunkowanie mózgowego układu nagrody
Zaburzenia rozwoju psychoseksualnego – problemy z socjalizacją, doświadczenia nadużyć seksualnych, brak bezpiecznych wzorców przywiązania
Procesy społecznego uczenia się – modelowanie przez sprawcę nadużyć seksualnych, ekspozycja na zachowania parafiliczne, uczenie symboliczne przez wyobrażenia o treściach parafilicznych
Preferencje mogą być utrwalane przez wielokrotne doświadczanie pozytywnego wzmocnienia (orgazmu) przy użyciu odpowiadających im bodźców (wyobrażenia i materiały wizualne towarzyszące masturbacji, praktyki parafiliczne)
Leczenie
Osoby, u których została zdiagnozowana nekrofilia potrzebują pilnej pomocy. Leczenie zaburzeń seksualnych jest długotrwałe i wymaga pracy ze strony pacjenta. W zależności od ciężkości stanu pacjent może wymagać pewnego czasu pobytu w szpitalu psychiatrycznym oraz intensywnej terapii poznawczej. Dodatkowo można przepisać leki hormonalne, w celu zmniejszenia niekontrolowanego popędu seksualnego.
Źródła
Cierpiałkowska, L. (2018). Psychopatologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR.
Cierpiałkowska, L., Turbaczewska-Brakoniecka, I., Groth, J. (2017). Seksualność i problemy seksualne z perspektywy psychodynamicznej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Seligman, M. E. P., Walker, E. F., Rosenhan, D. L., & Psychopatologia. (2017). Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
Comments