top of page

SAMOTNOŚĆ W ŚWIĘTA



Pomyśl: “święta”. Synestezja dźwięków, obrazów oraz zapachów, jakie same z siebie pojawiają się w naszej wyobraźni, grają jedną z najpiękniejszych symfonii wspomnień. Widzimy pełne szczęścia rodziny, zasiadające przy wigilijnym stole, czujemy aromat przypraw korzennych czy też zapach tradycyjnych dań świątecznych, gdzieś w tle słyszymy melodie rozbrzmiewające już od początku grudnia w radiu, w telewizji, w centrach handlowych i wreszcie także w domach. Jest jeszcze jedna rzecz - to puste miejsce przy stole...


Puste miejsce przy stole.


Dodatkowa zastawa dosyć rzadko zostaje wykorzystana przez rozsławionego “niespodziewanego gościa”. Traktujemy go raczej jako część tradycji niźli kogoś rzeczywistego. Zatem kto tak naprawdę kryje się za zasłoną dodatkowego krzesła, pustego miejsca przy stole, gościa, który nigdy do nas nie dotrze?


Już fakt, że jest to wyłącznie jedno miejsce, daje temat do rozważań. J e d n a osoba - jaka ona jest? Starsza? Młodsza? Biedna? Bezdomna? Niezależnie od tego, jest to najprawdopodobniej człowiek samotny.


Samotni


Są ludzie, którzy świadomie wybierają spędzenie okresu świątecznego w swoim własnym towarzystwie. Są to jednak osoby, które chcą być same, nie są jednak faktycznie SAMOTNE, czyli pozostawione w tym stanie bezwolnie. Najbardziej narażone na samotność w święta są dwie grupy społeczne.


Pierwszą z nich są osoby starsze - często zapomniane, niezdolne do nadążania za nowoczesnym światem - które po utracie towarzysza życia, nie mają się gdzie podziać. Pojawiające się z wiekiem problemy zdrowotne są dodatkowym mankamentem w spędzeniu należycie tego skądinąd niezwykle rodzinnego okresu.


Kolejną grupą, która jest szczególnie wyeksponowana na działanie samotności są osoby bezdomne. Wędrujący po ulicach miasta, wyzwalający w przechodniach uczucie litości czy odrazy, w okresie świątecznym mogą wyjątkowo mocno odczuć tę izolację od “zwykłego” życia. Widok ozdób w witrynach, przystrojonej pięknie choinki, następnie zabieganych ludzi, kupujących prezenty, spieszących się na utęsknione spotkanie z najbliższymi. Gdyby tak jeden uśmiech...


Co możemy zrobić?


Wobec problemu, jakim jest samotność ciężko zaradzić coś w skali makro. Jednak w tym ciepłym (choć zimowym) okresie możemy zrobić coś dla drugiej osoby. Nie musi być to nic wielkiego - dla ludzi pozbawionych partnera do rozmowy wystarczy symboliczny gest, coś, co pokaże, że nie rozmyli się w świecie, że dalej są zauważeni i rzeczywiście istnieją.


  • najbliższa okolica - dowiedz się, czy w Twoim sąsiedztwie, może nawet piętro niżej, nie mieszka przypadkiem osoba starsza, samotna. Porozmawiaj z nią przez choćby kilka minut, zaskoczy cię błysk szczęścia, który ujrzysz w zgaszonych na ogół oczach. Pomyśl o ugoszczeniu kogoś takiego przy wigilijnym stole lub po prostu zostaw kawałek ciasta, przygotuj dodatkową porcję potrawy i zanieś pod drzwi. Zostaw krótki list z życzeniami. Taki uczynek jest wyjątkowy w oczach osoby, spędzającej całe dnie li tylko w swoim towarzystwie.

  • spacer ulicami - podczas zakupów świątecznych lub spaceru rozejrzyj się, czy na ulicach nie widzisz kogoś bezdomnego. Nawet jeżeli nie masz pieniędzy, by go wesprzeć, powiedz radośnie: “Wesołych Świąt!”, “Wszystkiego najlepszego!”. Dotknięci na co dzień przez ostracyzm społeczny, ignorowani i omijani szerokim łukiem, docenią tak miłe słowa, tę chwilę uwagi jaką otrzymali, a w zmarzniętym ciele pojawi się ciepło płynące prosto z serca. Nawet na moment.

  • wolontariat - ogrom fundacji daje nam szerokie możliwości do wspierania biednych w czasie świąt, jednak rzadziej pochylamy się nad tymi dotkniętymi samotnością. Być może rozważając, w którym wolontariacie wziąć udział, pomyśl o wsparciu dla ludzi pozostawionych samym sobie. Jedną z opcji jest wspomożenie samotnych osób starszych poprzez inicjatywę “Podaruj Wigilię”, organizowaną przez Stowarzyszenie mali bracia Ubogich, nazywających siebie przyjaciółmi osób starszych. Oprócz działań takich jak całoroczne odwiedziny przez wolontariuszy, w okresie świątecznym można dokonać wpłaty na stronie https://www.podarujwigilie.pl - by wesprzeć podopiecznych organizacji - samotnych seniorów - posiłkiem, upominkiem czy symboliczną dekoracją.



Otwórz serce


Najważniejsza jest życzliwość, otwartość, próba zrozumienia. Niech praktyka tych cech, pięknych w każdym momencie roku, będzie przyświecała zwłaszcza czasowi Świąt. Będąc wśród bliskich, usiądziemy do stołu ze świadomością, że być może dzięki nam choć jedna osoba spędzi ten okres nieco lepiej niż zazwyczaj. Dzielenie się szczęściem mnoży jego ilość. Zrozumiemy to, spoglądając na puste miejsce przy stole - w chwili, gdy uświadomimy sobie, że w pewnym sensie właśnie je zapełniliśmy.





 
 
 

Ostatnie posty

Zobacz wszystkie
Child grooming

CHILD GROOMING Uwodzenie online, czyli grooming - to szczególna kategoria relacji tworzona za pomocą systemu teleinformatycznego lub...

 
 
 

Komentarai


Formularz subskrypcji

Dziękujemy za przesłanie!

©2020 by Naukowe Koło Psychoterapii Uniwersytetu SWPS. Stworzone przy pomocy Wix.com

bottom of page